Vraag en antwoord

Een randdetail bestaat uit een stalen hoekprofiel met aangelaste stukken betonstaal FeB500. Het geheel wordt eerst thermisch verzinkt en daarna ingestort in de fundering. Volgens het staalconstructiebedrijf is dit geen goed detail, omdat door het verzinken de sterkte van de las en/of van het betonstaal afneemt. De staalbouwer stelt daarom voor de stukken betonstaal te vervangen door massief, rond stafstaal in S235. Is de angst van het staalconstructiebedrijf terecht? 

Over dit onderwerp is weinig kennis beschikbaar. Feitelijk moet worden aangetoond dat dit detail voor een referentieperiode van vijftig jaar een duurzame oplossing is. De oorzaak van het ontstaan van scheuren in de las ligt meestal bij een te hoge hardheid van het staal, eventueel in combinatie met koudvervorming (buigen). Hierdoor wordt betonstaal gevoeliger voor waterstofbrosheid. Voor ‘zachtstaal’ S235 speelt dit niet. Wanneer de hardheid van het staal te hoog is, ontstaat scheurvorming al bij het beitsen voorafgaand aan het verzinken. Bij toepassing van een lasbare staalkwaliteit (FeB500HWL) met de juiste eigenschappen zou onder normale omstandigheden geen scheurvorming mogen optreden. Het verzinken zelf is derhalve niet de oorzaak van scheurvorming.
Voor het lassen van betonstaal kan gebruik worden gemaakt van NPR 2053. Deze richtlijn geeft aanwijzingen voor het maken van lasverbindingen tussen betonstaal en plaatmateriaal (stalen strippen en/of profielen). Het betreft lasverbindingen tussen staven betonstaal onderling, tussen staven betonstaal en stalen strippen/profielen en tussen stalen strippen/profielen onderling, waarbij constructieve (dragende) krachten worden overgebracht via smeltlasverbindingen. Wanneer toch wordt besloten het betonstaal te vervangen door rond stafstaal (‘glad staal’) moet eventueel de verankeringslengte worden aangepast. 

• NPR 2053