Vraag en antwoord

Een kolomvoetplaatverbinding voor een hal wordt volgens bestek uitgevoerd met vier haakankers van draadstang in de sterkteklasse 4.6. De sterkte van de ankers is geregeld in NEN-EN 1993-1-8, art. 6.2.6.12. Daarin wordt voor het bepalen van de verankeringslengte van het haakanker verwezen naar NEN-EN 1992-1-1. NEN-EN 1992-1-1, art. 8.4.2 geeft een formule (8.2) voor de opneembare aanhechtspanning, waarmee vervolgens met art. 8.4.3 en art. 8.4.4 de benodigde verankeringslengte is te berekenen. Nu is formule (8.2) uitsluitend geldig voor geribde staven. Welke verankeringslengte moet voor een draadstang worden aangehouden?

Een draadstang moet ten aanzien van de verankering in beton worden beschouwd als een gladde staaf.
NEN-EN 1992-1-1 geeft uitsluitend aan hoe de verankeringslengte van geribd betonstaal moet worden bepaald. Voor ankers van glad staal (en van draadstangen) die via aanhechting worden verankerd is het gebruikelijk de verankeringslengte te berekenen alsof de staaf is geribd, Vervolgens wordt de uitkomst vermenigvuldigd met een factor 2, zie Kolomvoetplaatverbindingen, art. 5.B1(9). Bij haakankers mag overigens het gedeelte van het anker ná de bocht uitsluitend onder bepaalde voorwaarden in de verankeringslengte worden meegerekend. Bij haakankers mag de verankeringslengte bovendien nog worden vermenigvuldigd met een factor α₁ = 0,7 (dekking op anker > 3d) en α₂ = 0,7 (dekking op anker > 5d). Hierin is d de diameter van het anker. Zie ook tabel 8.2 van NEN-EN 1992-1-1. Meer achtergrondinformatie over kolomvoetplaatverbindingen is te vinden in Kolomvoetplaatverbindingen (CUR/BmS-rapport 10).

• NEN-EN 1992-1-1
• NEN-EN 1993-1-8

• Kolomvoetplaatverbindingen